RBZWB 220120

Citeerwijze: www.letselschademagazine.nl/2020/RBZWB-220120

Vonnis

RECHTBANK ZEELAND-WEST -BRABANT

Cluster I Civiele kantonzaken

Tilburg

zaak/rolnr.: 7762408 CV EXPL 19-2965

vonnis d.d. 22 januari 2020

inzake

[ eiser ] ,
wonende te [ woonplaats ] ,
eiser,
gemachtigde: mr. J.P.M.M. Heijkant,

tegen

[het ziekenhuis]

gedaagde,
gemachtigde: C.LM. de Haan, advocaat te Utrecht.

Partijen zullen hierna [ eiser ] en [het ziekenhuis] genoemd worden.

1.
Het verloop van het geding

De procesgang blijkt uit de volgende stukken:
a. de dagvaarding van 2 mei 2019, met producties 1 tot en met 4:
b. de conclusie van antwoord met producties I tot en met 3;
c. de brief van 21 november 2014 van de zijde van [ eiser ] met producties 5 tot en met 7;
d. de brief van 27 november 2014 van de zijde van [het ziekenhuis] met productie 4;
e. de aantekeningen van de griffier van de comparitie van partijen van 12 december 2019 en de bij die gelegenheid overgelegde spreekaantekeningen van de zijde van [het ziekenhuis].

Ten slotte is vonnis bepaald.

2.
De feiten

2.1.
[ eiser ] is als medisch specialist werkzaam bij [het ziekenhuis].

2.2.
Op 18 januari 2018 heeft [ eiser ] zijn auto op een parkeerterrein van [het ziekenhuis] geparkeerd.

2.3.
Op 18 januari 2018 woedde er een zeer hevige storm boven Nederland.

2.4.
Tijdens deze storm is een boom van het soort Aesculus, een paardenkastanje, omgewaaid. Daarbij is de ent uit de onderstam van de boom gebroken. Deze boom is terechtgekomen op de auto van [ eiser ] en heeft schade veroorzaakt aan zijn auto.

2.5.
De controle en het onderhoud van de bomen op het parkeerterrein van [het ziekenhuis] is door [het ziekenhuis] uitbesteed aan X Groenaannemers te [ adres ] (hierna: X ).

2.6.
De controles van bomen door X worden volgens de zogeheten Visual Tree Assessment (VTA) uitgevoerd. Bij een VTA worden de bovengrondse delen van bomen visueel systematisch onderzocht op eventuele gebreken of verzwakkingssymptomen.

2.7.
Tijdens de VTA in juli 2012 blijkt-voor zover relevant- het volgende:

2.8.
De aanbeveling van de VTA om de boom binnen 1-3 jaar op te kronen (het wegnemen van laaghangende takken) is uitgevoerd.

3.
Het geschil

3.1.
[ eiser ] vordert bij vonnis, samengevat, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, voor recht te verklaren dat [het ziekenhuis] onrechtmatig heeft gehandeld jegens [ eiser ] en deswege gehouden is de door hem. geleden en nog te lijden schade te vergoeden, [het ziekenhuis] te veroordelen tot betaling van € 11.165,80, vermeerderd met de wettelijke rente, met veroordeling van [het ziekenhuis] tot betaling aan[ eiser ] van de buitengerechtelijke incassokosten van € 1.072,85 en in de proceskosten.

3.2.
Ter onderbouwing van zijn vordering stelt [ eiser ] dat [het ziekenhuis] onrechtmatig jegens hem heeft gehandeld. [het ziekenhuis] heeft niet voldaan aan de op haar rustende zorgplicht waardoor de boom op de ent is afgebroken en op de auto van [ eiser ] is terechtgekomen waardoor [ eiser ] schade heeft geleden. [ eiser ] is van mening dat [het ziekenhuis] een verhoogde zorgplicht had en de boom vaker moest controleren, nu de boom op een parkeerplaats staat waar veel auto's staan. Het opkronen van de boom binnen de urgentietermijn van 1-3 jaar betreft geen controle op gebreken aan de boom. Voorts stelt [ eiser ] zich op het standpunt dat de boom nooit geplant had mogen worden, omdat de boom op de plaats van de ent niet volledig was gehecht.

3.3
[het ziekenhuis] concludeert tot afwijzing van de vordering, met veroordeling van [ eiser ] in de proceskosten. [het ziekenhuis] betwist dat zij onrechtmatig heeft gehandeld. [het ziekenhuis] voert aan dat zij wel aan haar zorgplicht heeft voldaan. Zij heeft immers de controle en het onderhoud van de boom uitbesteed aan X . Tijdens de VTA in juli 2012 is de conditie van de boom als redelijk vastgesteld. De stam en de wortelvoet toonden geen gebreken. Het opkronen is binnen 1-3 jaar uitgevoerd. Het was een boom zonder noemenswaardige afwijkingen. Er was geen aanleiding voor een verhoogde zorgplicht. De sterke windkracht was de oorzaak van het omvallen van de boom. Ook indien de boom voor 18 januari 2018 gecontroleerd zou zijn zou dat geen verschil hebben gemaakt en was het gebrek van de boom niet opgevallen, nu de plaats van de ent visueel niet is waar te nemen. Er waren geen feiten of omstandigheden aanwezig om meer inspectie dan de gebruikelijke uit te voeren. Tot slot betwist [het ziekenhuis] de hoogte van de gevorderde schade.

4.
De beoordeling

4.1.
De vraag die voorligt is of [het ziekenhuis] aansprakelijk is voor de door [ eiser ] geleden schade op grond van onrechtmatig handelen. Wil sprake zijn van een onrechtmatige daad dan dient sprake te zijn van onrechtmatigheid, toerekenbaarheid van de daad aan de dader, schade en van causaal verband tussen daad en schade.

4.2.
Conform de hoofdregel van artikel 150 Rv rust op [ eiser ] de stelplicht en de bewijslast omtrent het schenden van de zorgplicht door [het ziekenhuis].

4.3.
Vooropgesteld moet worden dat niet geheel kan worden uitgesloten dat bomen omwaaien. Op [het ziekenhuis] rust als eigenaar van de boom een zorgplicht om het risico van omwaaien te beperken, en zij dient daartoe maatregelen te treffen die van haar als zorgvuldig handelend eigenaar redelijkerwijs mogen worden verlangd. Of [het ziekenhuis] voldoende maatregelen heeft getroffen, hangt af van de concrete omstandigheden van het geval, en meer in het bijzonder van: de mate van waarschijnlijkheid dat een boom zal omwaaien en de kans dat daardoor ongevallen ontstaan, de aard en de ernst van de eventuele schade en de mate van bezwaarlijkheld en de gebruikelijkheid van de te nemen veiligheidsmaatregelen (ECLI:NL:GHDHA:2015:44).

4.4.
De kantonrechter stelt allereerst vast dat de boom (bij de zware winterstorm op 18 januari 2018) is omgewaaid ten gevolge van een ent-onderstamprobleem, waarbij onder de grond een probleem is ontstaan met de vergroeiing tussen de onderstam en de daarop aangebrachte ent. Volgens [het ziekenhuis] staat de boomsoort Aesculus niet bekend als kwetsbaar voor dit probleem, hetgeen onweersproken is gebleven door [ eiser ] .

4.5.
Gebleken is dat [het ziekenhuis]de controle en het onderhoud van de boom heeft uitbesteed aan X . X heeft in juli 2012 een VT A uitgevoerd. Uit deze visuele inspectie zijn geen zichtbare afwijkingen/gebreken aan de boom geconstateerd. [ eiser ] heeft niet gemotiveerd weersproken dat het hierboven genoemde ent-onderstamprobleem van buitenaf niet zichtbaar is en daarom niet wordt opgemerkt bij uitwendige controles zoals de VTA inspectie in juli 2012. Het antwoord op de vraag of [het ziekenhuis] deze controle tijdig heeft uitgevoerd ten aanzien van de omgevallen boom kan in het midden blijven, nu het ent-onderstamprobleem vàn de boom bij een meer recente VTA inspectie niet aan het licht zou zijn gekomen. Dat de VTA inspectie in 2012 niet op juiste wijze zou zijn uitgevoerd is gesteld noch gebleken.
Bovendien heeft [ eiser ] zijn stelling dat de omgevallen boom nooit geplant had mogen worden en dat op [het ziekenhuis] ten aanzien van deze specifieke boom een verzwaarde zorgplicht rustte niet nader onderbouwd. De enkele stelling dat de boom op een parkeerplaats staat en bij omvallen schade veroorzaakt aan geparkeerde auto's is onvoldoende om een verzwaarde zorgplicht aan te nemen. Naar het oordeel van de kantonrechter strekt de zorgplicht van [het ziekenhuis] niet zover dat zij de boom ook regelmatig inwendig had moeten (laten) controleren of aan een trekproef had moeten onderwerpen. Dit zou slechts anders zijn indien [het ziekenhuis] op de hoogte was van het gevaar dat de boom zou omwaaien en zij, met deze kennis, onvoldoende veiligheidsmaatregelen heeft genomen ter voorkoming van de ontstane schade. Dat [het ziekenhuis] kennis had van het ent-onderstamprobleem of daarvan op de hoogte had kunnen zijn is gesteld noch gebleken.

4.6.
Gelet op het voorgaande komt de kantonrechter tot de conclusie dat [het ziekenhuis] niet in haar zorgplicht is tekortgeschoten, althans dat het vereiste causaal verband tussen het beweerdelijk gebrekkig controleren en de gestelde schade ontbreekt. De vordering van [ eiser ] zal daarom worden afgewezen.

4.7.
[ eiser ] zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld.
De kosten aan de zijde van [het ziekenhuis] worden begroot op:
- griffierecht € 231,00
- salaris gemachtigde € 720,00 (2,0 punten x tarief € 360,--)
Totaal € 951,00 .

5.
De beslissing

De kantonrechter:

5.1.
wijst de vordering af;

5.2.
veroordeelt [ eiser ] in de kosten van dit geding, aan de zijde van [het ziekenhuis] tot op heden begroot op € 951,00, daarin begrepen een bedrag van € 720,00 als salaris voor de gemachtigde van [het ziekenhuis];

5.3.
verklaart dit vonnis wat betreft de kostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad.

Dit vonnis is gewezen door mr. E.J.G. Eijssen-Vruwink, en in het openbaar uitgesproken op 22 januari 2020.

Citeerwijze: www.letselschademagazine.nl/2020/RBZWB-220120