Kanton Maastricht 180106 Verzorgende bij thuiszorg dient zelf voor verzekering zorg te dragen
- Meer over dit onderwerp:
Sector Kanton Maastricht 18-01-2006:
Naam eisende partij] is sedert 12 juni 2000 bij Domicura in dienstbetrekking werkzaam als verzorgende C en D. Op de arbeidsovereenkomst is de CAO voor de Thuiszorg van toepassing. [Naam eisende partij] werkt op parttime basis (21 uur per week); haar salaris bedroeg laatstelijk € 855,07 bruto per vier weken. Bij de uitvoering van haar werkzaamheden dient [Naam eisende partij] gebruik te maken van een auto. Zij ontvangt daarvoor een reiskostenvergoeding; voorts wordt reistijd vergoed. Op 22 december 2004 is [Naam eisende partij] betrokken geraakt bij een verkeersongeval; sedertdien is zij om medische redenen niet in staat tot het verrichten van haar arbeid (...)
Op grond van (onder meer) het ook door partijen genoemde arrest van de Hoge Raad (HR) in de zaak De Bont/Oudenallen (JAR 2002/205) geldt als uitgangspunt dat, indien een ongeval niet heeft plaatsgevonden tijdens werkuren of in de uitoefening van de opgedragen werkzaamheden doch tijdens het woon-werkverkeer, de werkgever in beginsel niet op grond van het bepaalde in artikel 7:658 BW gehouden is tot vergoeding van de door de getroffen werknemer geleden schade. Het ontbreken van aansprakelijkheid op grond van artikel 7:658 BW betekent overigens niet dat de werkgever onder omstandigheden niet op een andere grond jegens zijn werknemer aansprakelijk kan zijn. (...)
Afwijkend is echter dat in casu op grond van die uitvoeringsregeling bij de CAO niet kan worden aangenomen dat de reistijd van huis naar de eerste cliënt aangemerkt moet worden als werktijd en niet als woon-/werkverkeer. (...)
Daarnaast is de kantonrechter van oordeel dat Domicura zich terecht en op goede gronden heeft beroepen op het onderdeel van de van toepassing zijnde Uitvoeringsregeling J, handelend over reis- en verblijfskostenvergoedingen, waarin is opgenomen dat de werknemer die aan zijn werk gerelateerde reis- en verblijfkosten moet maken en die daarbij gebruik dient te maken van een motorvoertuig, voor en adequate verzekering dient te zorgen die tevens de aansprakelijkheid van de werkgever dekt. Anders dan [Naam eisende partij] heeft betoogd geldt die bepaling, grammaticaal geïnterpreteerd, niet uitsluitend derden. Dat de CAO-partijen een andere interpretatie voorstaan of –stonden is gesteld noch gebleken. LJN1549
Naam eisende partij] is sedert 12 juni 2000 bij Domicura in dienstbetrekking werkzaam als verzorgende C en D. Op de arbeidsovereenkomst is de CAO voor de Thuiszorg van toepassing. [Naam eisende partij] werkt op parttime basis (21 uur per week); haar salaris bedroeg laatstelijk € 855,07 bruto per vier weken. Bij de uitvoering van haar werkzaamheden dient [Naam eisende partij] gebruik te maken van een auto. Zij ontvangt daarvoor een reiskostenvergoeding; voorts wordt reistijd vergoed. Op 22 december 2004 is [Naam eisende partij] betrokken geraakt bij een verkeersongeval; sedertdien is zij om medische redenen niet in staat tot het verrichten van haar arbeid (...)
Op grond van (onder meer) het ook door partijen genoemde arrest van de Hoge Raad (HR) in de zaak De Bont/Oudenallen (JAR 2002/205) geldt als uitgangspunt dat, indien een ongeval niet heeft plaatsgevonden tijdens werkuren of in de uitoefening van de opgedragen werkzaamheden doch tijdens het woon-werkverkeer, de werkgever in beginsel niet op grond van het bepaalde in artikel 7:658 BW gehouden is tot vergoeding van de door de getroffen werknemer geleden schade. Het ontbreken van aansprakelijkheid op grond van artikel 7:658 BW betekent overigens niet dat de werkgever onder omstandigheden niet op een andere grond jegens zijn werknemer aansprakelijk kan zijn. (...)
Afwijkend is echter dat in casu op grond van die uitvoeringsregeling bij de CAO niet kan worden aangenomen dat de reistijd van huis naar de eerste cliënt aangemerkt moet worden als werktijd en niet als woon-/werkverkeer. (...)
Daarnaast is de kantonrechter van oordeel dat Domicura zich terecht en op goede gronden heeft beroepen op het onderdeel van de van toepassing zijnde Uitvoeringsregeling J, handelend over reis- en verblijfskostenvergoedingen, waarin is opgenomen dat de werknemer die aan zijn werk gerelateerde reis- en verblijfkosten moet maken en die daarbij gebruik dient te maken van een motorvoertuig, voor en adequate verzekering dient te zorgen die tevens de aansprakelijkheid van de werkgever dekt. Anders dan [Naam eisende partij] heeft betoogd geldt die bepaling, grammaticaal geïnterpreteerd, niet uitsluitend derden. Dat de CAO-partijen een andere interpretatie voorstaan of –stonden is gesteld noch gebleken. LJN1549