Rb Midden-NL 030914 fout bij hernia-operatie co-piloot; bodemprocedure na deelgeschilprocedure over causaliteit; tussentijds hoger beroep toegestaan

Rb Midden-NL 030914 fout bij hernia-operatie co-piloot; bodemprocedure na deelgeschilprocedure over causaliteit; tussentijds hoger beroep toegestaan

vervolg op: rb-midden-nl-210514-fout-bij-hernia-operatie-co-piloot-causaal-verband-kan-nog-niet-vastgesteld-worden

2 
De overwegingen

2.1.
Bij beschikking van 21 mei 2014 in de deelgeschilprocedure met zaaknummer/rekestnummer C/16/343842 / HA RK 13-116 heeft deze rechtbank - voor zover hier van belang - het verzoek van [eiser] om te bepalen dat de door neuroloog Vermeulen in zijn rapport van 13 juni 2009 onder vraag 5 vermelde beperkingen in causaal verband staan met het onzorgvuldig medisch handelen door OLVG op 3 maart 2006, afgewezen. Daarbij is samenvattend overwogen dat de rechtbank op dít moment, vanwege de te algemeen en te weinig op [eiser] toegespitste rapporten van Vermeulen, het causaal verband tussen kort gezegd de medische fout en de klachten en beperkingen van [eiser] niet kan vaststellen, waarmee niet vaststaat dat het causaal verband er niet is. De cruciale vraag of de thans resterende klachten en beperkingen die [eiser] ondervindt hun oorzaak vinden in de medische fout, te weten het verrichten van een operatie in eerste instantie op het verkeerde lumbale niveau, behoeft deskundige beantwoording.

2.2.
[eiser] wil van de hiervoor onder 2.1. genoemde uitspraak in hoger beroep. Het verzoek daartoe heeft [eiser] tijdig ingediend.

2.3.
Bij de beoordeling van het verzoek tussentijds hoger beroep toe te staan stelt de rechtbank het volgende voorop. Tegen de beslissing op een verzoek in de deelgeschilprocedure staat op grond van artikel 1019bb Rv geen hogere voorziening open. In artikel 1019cc lid 1 Rv wordt de deelgeschilbeschikking voor de bindende kracht van daarin opgenomen beslissingen over geschilpunten die de materiële rechtsverhouding betreffen, gelijkgesteld met (eind)beslissingen in een tussenvonnis. Op grond van het derde lid van artikel 1019cc Rv kan in de bodemprocedure bij het gerechtshof hoger beroep worden ingesteld tegen de beschikking in het deelgeschil, althans tegen de daarin opgenomen bindende eindbeslissingen over de materiële rechtsverhouding van partijen, als van een tussenvonnis. Voor het instellen van hoger beroep voorafgaand aan het eindvonnis van de rechtbank in de bodemprocedure loopt een termijn van drie maanden, te rekenen vanaf de eerstdienende dag in de bodemprocedure. De bodemrechter dient voor dit tussentijds appèl verlof te verlenen, overeenkomstig het bepaalde in artikel 1019cc lid 3 en onder a Rv alsmede de jurisprudentie over artikel 337 Rv (Hoge Raad 23 januari 2004, NJ 2005/510).

2.4.
In dit geval is in de beschikking in de deelgeschilprocedure - kort gezegd - beslist dat de causaliteit niet kan worden vastgesteld aan de hand van het rapport van Vermeulen, en daarmee is een beslissing gegeven over de materiële rechtsverhouding tussen partijen, zoals bedoeld in artikel 1019cc lid 1 Rv. Anders dan OLVG en MediRisk betogen is deze beslissing naar het oordeel van de rechtbank uitdrukkelijk en zonder voorbehoud gegeven in de zin van laatstgenoemd artikel. Kennelijk gaan OLVG en MediRisk van het uitgangspunt uit dat de beslissing dat het gestelde causale verband ontbreekt, geen zonder voorbehoud gegeven beslissing is. OLVG en MediRisk kunnen hierin niet gevolgd worden. Immers, er is geen principieel onderscheid tussen de beslissing dat het gestelde causaal verband aanwezig is en de beslissing dat dat niet het geval is. 
Voorts achten OLVG en MediRisk van belang dat de rechtbank heeft overwogen dat met haar oordeel niet vaststaat dat het causale verband niet aanwezig is. Deze overweging laat onverlet dat de rechtbank in zoverre wel over de causaliteit zonder voorhoud heeft beslist dat het gestelde causale verband niet voortvloeit uit thans reeds beschikbare rapporten. Zoals de rechtbank hiervoor heeft overwogen kan in dat geval op grond van artikel 1019cc lid 3 Rv onder a daarvan in de bodemprocedure hoger beroep worden ingesteld als van een tussenvonnis, met dien verstande dat de appellant in het hoger beroep slechts ontvankelijk zal zijn, indien de rechter in eerste aanleg deze mogelijkheid heeft geopend op verzoek van één van de partijen. Hetgeen OLVG en MediRisk hebben aangevoerd over het gebruik dat [eiser] van de deelgeschilprocedure maakt, is voor de toepassing van het toetsingskader van het verzoek tot het openstellen van hoger beroep niet relevant.

2.5.
[eiser] legt aan zijn verzoek ten grondslag dat er geen nieuwe feiten zijn op grond waarvan de rechtbank zou kunnen terugkomen op de in het deelgeschil gegeven beslissing en dat er evenmin gronden zijn om aan te kunnen nemen dat er sprake is van een zodanige juridische misslag dat dit een reden zou zijn om terug te komen op de gegeven beslissing in de deelgeschilprocedure. De vordering die thans in de dagvaardingsprocedure wordt voorgelegd is grotendeels gelijk aan het verzoek van [eiser] in de deelgeschilprocedure. Het belang van [eiser] om reeds nu in de gelegenheid te worden gesteld om van de deelgeschilprocedure in beroep te kunnen gaan is gelegen in het voorkomen van onnodig te maken proceskosten in eerste aanleg.

2.6.
Nu niet is gesteld of anderszins gebleken dat - kort gezegd - sprake is van nieuwe feiten of een juridische misslag op grond waarvan de (bodem)rechter terug zou kunnen komen op de over de causaliteit gegeven beslissing in het deelgeschil, is de (bodem)rechter gebonden aan die beslissing. De mogelijkheid bestaat dat het gerechtshof daarover in andere zin beslist. De rechtbank ziet hierin en om redenen van proceseconomische aard aanleiding tussentijds hoger beroep toe te staan van de beschikking van 21 mei 2014.

2.7.
In verband met het te verlenen verlof voor het instellen van tussentijds appèl zal de rechtbank de zaak naar de parkeerrol verwijzen in afwachting van de procedure in hoger beroep.ECLI:NL:RBMNE:2014:4761