Kan een eenzijdig uitgebracht expertiserapport als bindend uitgangspunt gelden voor de schaderegeling tussen partijen? door F. Polman-Groenewoud, 17-04-2015

Kan een eenzijdig uitgebracht expertiserapport als bindend uitgangspunt gelden voor de schaderegeling tussen partijen? door F. Polman-Groenewoud, 17-04-2015

annotatie bij: rb-den-haag-240315-gebondenheid-aan-eenzijdige-expertise

In zaken waarin partijen buiten rechte twisten over de causaliteit tussen ongeval en medische klachten is het gebruikelijk dat in gemeenschappelijk overleg een deskundige wordt aangezocht en dat voorts in gemeenschappelijk overleg wordt bepaald welke vraagstelling wordt voorgelegd en welke informatie aan de deskundige wordt verstrekt. Beide partijen krijgen vervolgens de gelegenheid om naar aanleiding van het door de deskundige opgestelde conceptrapport aanvullende vragen te stellen en opmerkingen te maken. Indien deze gang van zaken wordt gevolgd, worden de beginselen van gelijkheid in procespositie en hoor en wederhoor het beste gewaarborgd en zullen partijen in beginsel gebonden zijn aan de inhoud van het door de deskundige opgestelde rapport.

In een zaak die aan de beschikking van de rechtbank Den Haag van 24 maart 2015 ten grondslag ligt (C/09/476945 / HA RK 14-598, ongepubliceerd) is namens de benadeelde eenzijdig een deskundige ingeschakeld die vervolgens twee expertiserapporten heeft uitgebracht. Vervolgens is in een deelgeschilprocedure de rechtbank verzocht om voor recht te verklaren dat de betreffende expertiserapporten als bindend uitgangspunt hebben te gelden voor de verdere schaderegeling tussen partijen.

De rechtbank Den Haag oordeelt dat de eenzijdig uitgebrachte expertiserapporten niet tot uitgangspunt kunnen dienen voor de schaderegeling tussen partijen. De rechtbank legt hier aan ten grondslag dat 1) de verzekeraar niet bij de keuze van de deskundige betrokken is geweest, 2) onvoldoende hoor en wederhoor heeft plaatsgevonden, 3) de deskundige niet heeft kunnen beschikken over alle relevante informatie en 4) de verzekeraar gefundeerde kritiek heeft op de expertiserapporten, terwijl niet blijkt dat de deskundige de juistheid van de door de verzekeraar betwiste verklaringen aan de hand van objectieve gegevens heeft geverifieerd.

De kosten van de uitgebrachte expertiserapporten komen niet voor vergoeding in aanmerking ondanks het feit dat de verzekeraar de aansprakelijkheid voor de gevolgen van het ongeval heeft erkend. Artikel 6:96 lid 2 aanhef en onder b BW biedt in beginsel wel een grondslag voor vergoeding van de gemaakte expertisekosten. Vereist is hierbij echter wel dat, in de gegeven omstandigheden, de kosten redelijk zijn en dat het laten opmaken van de rapportages redelijk is. Nu er slechts relatief kort overleg heeft plaatsgevonden tussen partijen over het laten verrichten van een psychiatrische expertise en het verzoek van de verzekeraar om nadere informatie terecht was, is de rechtbank van oordeel dat de kosten verbonden aan de totstandkoming van de rapporten niet in redelijkheid zijn gemaakt.

Dat de expertiserapporten niet in onderling overleg tussen partijen tot stand zijn gekomen, betekent overigens niet per definitie dat die rapportages niet tot bewijs kunnen dienen. De rechter zal aan de hand van de concrete omstandigheden van het geval dienen te beoordelen of sprake is van gebondenheid aan de expertiserapporten en of aan deze rapporten bewijskracht toekomt. dirkzwagerasv.nl