Overslaan en naar de inhoud gaan

Kinderen langer afhankelijk van ouders dan gedacht! 15 september, 2016 door Maarten Tromp Advocaten

Kinderen langer afhankelijk van ouders dan gedacht! 15 september, 2016 door Maarten Tromp Advocaten

Tijdens het PEOPIL Congres in Madrid sprak prof. dr. Miquel Martin-Casals op 9 september 2016 over de nieuwe Spaanse Bareme. Dat is een tabel op basis waarvan in Spanje voor verkeerssslachtoffers de omvang van de schadevergoeding kan worden vastgesteld en/of worden bepaald. Prof. Casals sprak ook over overlijdensschade in Spanje. Als docent overlijdensschade aan de Grotius Academie in Nederland was ik uiteraard zeer nieuwsgierig naar dat deel van zijn lezing, dat zult u begrijpen. In Spanje kunnen kinderen tot hun 30ste gederfd levensonderhoud vorderen. Dat is gebruikelijk, omdat zij tot die leeftijd nog financieel afhankelijk zijn van hun ouders. En dat komt weer omdat (i) de banenmarkt krap is en (ii) hun lonen in het algemeen laag zijn. Terug in Nederland las ik in het NRC van 9 september 2016 een artikel met de volgende tekst:

Rondkomen blijkt moeilijk voor jongeren.

Amsterdam. Jongeren hebben steeds vaker hulp nodig om financieel rond te komen. Aan het begin van deze eeuw was meer dan 45 procent van de 20- tot 25-jarigen economisch zelfstandig, nu nog maar een kwart. Dat meldt dagblad Trouw vrijdag op basis van cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Ook bij eind-twintigers is de financiële zelfstandigheid in krap vijftien jaar tijd afgenomen: van meer dan 75 procent in 2001 naar 64 procent in 2014. Vakbond FNV Jong schrijft die trend toe aan slechte baankansen. Jongeren worden “aan het lijntje gehouden” met stages en slechtbetaalde baantjes.(NRC)”

Vervolgens las ik in het NRC van 10 september 2016 de column van Ben Tiggelaar (gedragsonderzoeker, trainer en publicist, die wekelijks iets schrijft over management en leiderschap). Het artikel begint met de volgende tekst:

Onze ambitieuze, depressieve kinderen.

Ben je klaar met je studie, zit er helemaal niemand op je te wachten! Toen ik mij dat realiseerde was ik echt een week van slag.” Ik zit met een goede vriend op een terrasje. Het gaat over studeren. Over onze verwachtingen destijds, over die van de studenten nu. En over de onvermijdelijke teleurstellingen waar je mee te maken krijgt.”

Vervolgens merkt Ben Tiggelaar op dat deze maand een recordaantal jongeren zijn begonnen aan een universitaire of hbo-opleiding, gevolgd door de constatering dat het steeds vaker mis gaat. Meer en meer studenten raken depressief tijdens hun “mooiste tijd van hun leven”. In de afgelopen negen jaar is de hoeveelheid voorgeschreven antidepressiva aan jongeren onder de 21 jaar met 40% gestegen. Dat is niet alleen in Nederland zo. Wereldwijd wordt geschreven over toenemende depressiviteit onder studenten. Hoe komt dat toch?

Ben Tiggelaar (schrijver van onder andere het boek: “Dromen, durven, doen”) benoemt één van de mogelijke oorzaken: té grote dromen. Amerikaans onderzoek toont aan dat de ambities van studenten in de afgelopen decennia stelselmatig zijn toegenomen. Men spreekt dan van “ambitie-inflatie”. Daaronder verstaat men het streven van een nieuwe generatie om nog weer verder te komen dan de vorige. Ambities hebben is echter nog niet hetzelfde als verwachtingen koesteren. Wie grote dromen koestert, maar eigenlijk niet verwacht ze waar te kunnen maken, heeft een verhoogde kans op geestelijke gezondheidsklachten, aldus psychologe Katherine Greenaway. Om die reden is het gevaarlijk om jongeren aan te zetten tot het stellen van hogere doelen, zonder ze de middelen te geven om die doelen ook te halen. Volgens Ben Tiggelaar komt het voor de ouders uiteindelijk neer op heel veel liefde, begrip en geduld. Hij eindigt dan ook met de stelling dat je als ouders nog lang niet “klaar” bent als je kinderen naar de universiteit gaan.

Een lezing en twee artikelen komen samen. Het brengt mij tot de gemotiveerde en gedocumenteerde stelling dat kinderen in Nederland veel langer afhankelijk zijn van hun ouders dan gedacht, hetgeen als een pleidooi mag worden beschouwd voor het verlengen van de looptijd van de vordering van kinderen wegens het gederfd levensonderhoud (in geld én in natura) op grond van art. 6:108 BW.

Rotterdam, september 2016

Maarten Tromp blog-maartentrompadvocaten.nl