RBROT 250823 hoger beroep toegestaan na deelgeschil waarin wg-er niet aansprakelijk werd geacht voor val wn-er van (bordes)trap

RBROT 250823 hoger beroep toegestaan na deelgeschil waarin wg-er niet aansprakelijk werd geacht voor val wn-er van (bordes)trap

in vervolg op:

RBROT 130323 wn-er valt van (bordes)trap; wg-er heeft voldaan aan zorgplicht
- kostenbegroting niet passend vanwege (proces)houding gemachtigde, ook al m.b.t. regeling zonder erkenning aansprakelijkheid

De beoordeling

2.1.

Op 8 december 2022 heeft [eiser] bij de kantonrechter van deze rechtbank een deelgeschilprocedure als bedoeld in artikel 1019w e.v. Rv aanhangig gemaakt (zaaknummer 10235352 VZ VERZ 22-14644). In die procedure heeft [eiser] verzocht voor recht te verklaren dat Cloetta als werkgever en Chubb als verzekeraar van Cloetta aansprakelijk zijn voor schade die [eiser] ten gevolge van een arbeidsongeval op 1 december 2019 heeft geleden en nog zal lijden, met begroting van de kosten van het deelgeschil op € 6.862,00.

2.2.

Bij beschikking van 13 maart 2023 heeft de kantonrechter het verzoek van [eiser] afgewezen.

2.3.

In deze zaak eist [eiser] - in de hoofdzaak - dat voor recht wordt verklaard dat Cloetta als werkgever en Chubb als verzekeraar van Cloetta aansprakelijk zijn voor schade die [eiser] ten gevolge van een arbeidsongeval op 1 december 2019 heeft geleden en nog zal lijden. [eiser] eist verder dat de kosten van het deelgeschil alsnog worden begroot en dat Cloetta c.s. wordt veroordeeld tot betaling van dat bedrag. Tot slot eist [eiser] dat Cloetta c.s. in de proceskosten van deze zaak wordt veroordeeld.

2.4.

[eiser] verzoekt in deze zaak ook dat aan hem toestemming wordt verleend om tussentijds hoger beroep te kunnen instellen tegen de hiervoor genoemde beschikking van 13 maart 2023. [eiser] heeft daartoe - kort gezegd - aangevoerd dat hij zich niet kan verenigen met het oordeel van de deelgeschilrechter dat Cloetta c.s. niet aansprakelijk is voor de schade die [eiser] ten gevolge van een arbeidsongeval op 1 december 2019 heeft geleden en nog zal lijden en dat de deelgeschilbeschikking vatbaar is voor (tussentijds) hoger beroep. Cloetta c.s. voert geen verweer tegen het verzoek van [eiser] , omdat zij het daarmee eens is.

2.5.

In artikel 1019cc lid 1 Rv staat dat voor zover in de deelgeschilbeschikking uitdrukkelijk en zonder voorbehoud is beslist op één of meer geschilpunten tussen partijen betreffende hun materiële rechtsverhouding, de rechter daaraan in de procedure ten principale op dezelfde wijze gebonden is als wanneer de beslissing zou zijn opgenomen in een tussenvonnis in die procedure. Daarmee is aangeknoopt bij de leer van de bindende eindbeslissing: de rechter in eerste aanleg kan daarvan in beginsel niet terugkomen, tenzij er inmiddels nadere gegevens voorhanden zijn waaruit blijkt dat de beslissing niet juist is geweest.

2.6.

In dit geval is in de beschikking in de deelgeschilprocedure geoordeeld dat Cloetta c.s. niet aansprakelijk is voor de schade die [eiser] ten gevolge van een arbeidsongeval op 1 december 2019 heeft geleden en nog zal lijden. Dit betekent dat op een geschilpunt tussen partijen betreffende hun materiële rechtsverhouding is beslist, zoals bedoeld in artikel 1019cc lid 1 Rv.

2.7.

In artikel 1019cc lid 3 sub a Rv is bepaald dat voor zover de beschikking een dergelijke beslissing bevat, daarvan in de procedure ten principale hoger beroep kan worden ingesteld als van een tussenvonnis. Daarvoor geldt een termijn van ofwel drie maanden te rekenen vanaf de eerste roldatum, ofwel - indien de uitspraak om tussentijds appel open te stellen nadien is gedaan - binnen drie maanden te rekenen vanaf de dag van de uitspraak. Daarbij is van belang dat de appellant - binnen de grenzen van artikel 332 Rv - in het hoger beroep slechts ontvankelijk zal zijn, indien de rechter in eerste aanleg deze mogelijkheid heeft geopend op een daartoe binnen dezelfde termijn door één van partijen gedaan verzoek, waarover de wederpartij is gehoord.

2.8.

De kantonrechter stelt vast dat [eiser] het verzoek om hoger beroep in te mogen stellen tijdig in voormelde zin heeft gedaan en dat Cloetta c.s. over het verzoek is gehoord als bedoeld in artikel 1019cc lid 3 Rv, in die zin dat zij zich over het verzoek heeft kunnen uitlaten.

2.9.

In de Memorie van Toelichting bij de Wet Deelgeschilprocedure (31518, nr. 3, p. 22) is vermeld dat aan de mogelijkheid van hoger beroep tegen de deelgeschilbeschikking, voordat eindvonnis in de bodemprocedure is gewezen, behoefte kan bestaan als de beschikking een cruciale kwestie betreft die in feite bepalend is voor de afloop van de zaak. Net als wanneer een dergelijke kwestie in de bodemprocedure in een tussenvonnis zou zijn behandeld, kan het doelmatig zijn wanneer partijen deze kwestie bij het gerechtshof (en eventueel bij de Hoge Raad) kunnen uitprocederen, zonder dat zij gedwongen zijn om eerst de gehele bodemprocedure in eerste aanleg af te ronden (met alle kosten en vertraging door bijvoorbeeld nadere bewijslevering door getuigenverhoren of deskundigenberichten).

2.10.

Naar het oordeel van de kantonrechter is in deze situatie aan het hiervoor in overweging 2.9. weergegeven criterium voldaan. Immers, de vraag of Cloetta c.s. aansprakelijk is voor de schade die [eiser] ten gevolge van een arbeidsongeval op 1 december 2019 heeft geleden en nog zal lijden, is mede bepalend voor de afloop van de zaak. Omdat de kantonrechter in de bodemprocedure in beginsel gebonden is aan de in het deelgeschil gegeven beslissing (zoals blijkt uit wat hiervoor in overwegingen 2.5. en 2.6. is overwogen), moet het doelmatig worden geacht dat over die beslissing - waarmee [eiser] zich niet kan verenigen - eerst in hoger beroep een oordeel wordt gegeven, waartegen Cloetta c.s. zich overigens ook niet heeft verzet.

2.11.

De conclusie is dat het verzoek van [eiser] wordt toegewezen.

2.12.

De procedure in de hoofdzaak wordt in afwachting van het hoger beroep (pro forma) aangehouden tot de hierna vermelde rolzitting. Partijen moeten zich (uiterlijk) dan uitlaten over de stand van zaken. ECLI:NL:RBROT:2023:7999