Te verstrekken medische gegevens: een weerstand tegen herstel
- Meer over dit onderwerp:
Te verstrekken medische gegevens: een weerstand tegen herstel
Voor patiënten die een aanwijsbaar sociaal voordeel – ziektewinst – zoeken bij het in psychiatrische behandeling zijn, is de kans op een negatief behandelresultaat bijna tweemaal zo groot als voor patiënten die uitsluitend verbetering van hun geestelijke situatie zoeken zonder bijbedoelingen van sociaal of materieel voordeel (Van Egmond & Kummeling 2002)
De weg waarlangs sociaal voordeel verkregen wordt, is die van het laten verstrekken van medische gegevens aan instanties of personen die niet bij de behandeling betrokken zijn. Als een patiënt een dergelijke weg voor ogen staat, is het in ieder
geval vanuit zijn of haar standpunt raadzaam om de genezing niet te bespoedigen. Het gebruik willen maken van deze informatieweg heeft een negatieve invloed op de behandeling. Als het bestaan van deze informatieverstrekking via of met instemming van de patiënt aan derden een negatieve invloed op de behandeling kan hebben, doet zich de vraag voor of er voor de psychiater mogelijkheden zijn om deze weerstand tegen genezing te slechten. Mijn klinische indruk is dat deze negatieve invloed op de behandeling vaak samenhangt met ‘weerstand’. Dit begrip zal in de volgende paragrafen uitvoerig
besproken worden. Er zijn drie mogelijkheden om deze weerstand te bestrijden: door de psychiater zelf in het contact met de patiënt, door de organisatie van zijn praktijk en door wetgeving. Deze drie mogelijkheden zullen achtereenvolgens besproken
worden na eerst een korte bespreking van het begrip secundaire ziektewinst.
Dr. J van Egmond, in Tijdschrift voor Psychiatrie
Daar ook: Het volledige inzage- en kopierecht met betrekking tot het psychiatrisch dossier heeft onbedoeld tot gevolg dat een patiënt de beschrijving van zijn problemen door zijn psychiater kan gebruiken voor het verwerven van ziektewinst. Deze ziektewinst belemmert het herstel. Het zou voor het beloop van het ziektebeeld gunstig kunnen zijn, als de patiënt deze informatie wel zou kunnen krijgen, maar niet zou kunnen gebruiken voor het verwerven van andere zaken dan zijn geestelijke evenwicht.