Rb Midden-NL 170615 regres WAM-verzekeraar wegens niet betalen premie; ontvangsttheorie; geen verval dekking

Rb Midden-NL 170615 regres WAM-verzekeraar wegens niet betalen premie; brieven voldoen niet aan 14-dagen termijn uit art. 7:934 BW; ontvangsttheorie; geen verval dekking

2 Het geschil en de beoordeling daarvan

2.1.
[gedaagde] is op 2 juli 2012 betrokken geweest bij een verkeersongeval (kop-staartbotsing) in Utrecht. [gedaagde] botste achterop een links afslaande auto bestuurd door mevrouw [A]. [gedaagde] had op dat moment een WAM-verzekering lopen bij [eiseres]. [eiseres] heeft aan [A] € 13.851,02 aan schadevergoeding betaald.

2.2.
[eiseres] vordert bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, veroordeling van [gedaagde] om aan [eiseres] te voldoen € 12.499,99, te vermeerderen met de wettelijke rente, met veroordeling van [gedaagde] in de proceskosten en in de nakosten. [eiseres] vordert het bedrag dat zij aan [A] als schadevergoeding heeft betaald van [gedaagde] terug. In verband met de hoogte van het griffierecht heeft zij haar vordering beperkt tot € 12.499,99. [eiseres] voert aan dat [gedaagde] ten tijde van het ongeval niet meer verzekerd bij haar was. Dit omdat hij vanaf 1 april 2012 de nota’s niet meer heeft voldaan, reden waarom [eiseres] dekking heeft mogen weigeren.

2.3.
[gedaagde] sluit niet uit dat hij op 2 juli 2015 een of meerdere termijnen niet had betaald maar hij wijst erop dat hij voorafgaand aan het ongeval geen betalingsherinnering heeft gekregen en niet in kennis is gesteld dat de dekking zou worden opgeschort.

2.4.
De kantonrechter overweegt als volgt. [eiseres] heeft twee sommatiebrieven in het geding gebracht, één van 16 mei 2012 en één van 15 juni 2012. In deze brieven is vermeld:

‘(…) Nu de betalingstermijn van deze nota(‘s) inmiddels is verstreken, verzoeken wij u ervoor te zorgen dat de betaling binnen 7 dagen na dagtekening op onze rekening staat.
Wij wijzen u erop dat het niet tijdig betalen van de premie tot gevolg kan hebben dat de dekking onder de betreffende polis(sen) wordt opgeschort dan wel wordt beëindigd. (…)’

2.5.
Met [gedaagde] is de kantonrechter van oordeel dat in voormelde brieven niet voldaan is aan de 14-dagen termijn zoals bepaald in artikel 7:934 BW. Dat artikel schrijft voor dat het niet nakomen van de verplichting tot betaling van de vervolgpremie eerst kan leiden tot beëindiging of schorsing van de verzekeringsovereenkomst of de dekking, nadat de schuldenaar na de vervaldag onder vermelding van het uitblijven van betaling vruchteloos is aangemaand tot betaling binnen een termijn van 14 dagen, aanvangende de dag na aanmaning. Nu [eiseres] zich (gelet op de omstandigheid dat [gedaagde] een particulier is) niet aan de dwingendrechtelijke bepaling van artikel 7:934 BW (juncto 7:943 lid 3 BW) heeft gehouden, kan zij zich niet met succes beroepen op het verval van dekking. Dit betekent dat haar vordering zal worden afgewezen.

2.6.
De vraag of de twee brieven met elk een termijn van 7 dagen tezamen aan het vereiste van de 14-dagen termijn in artikel 7:934 BW zouden kunnen voldoen, kan onbesproken blijven. Gelet op de ontvangsttheorie bepaald in artikel 3:37 BW heeft een tot een persoon gerichte verklaring (in dit geval de aanmaning van artikel 7:934 BW) pas haar werking als de verklaring die persoon heeft bereikt. De bewijslast ligt op degene die zich op de gevolgen van de mededeling beroept (in dit geval dus op [eiseres] die zich op schorsing of beëindiging van de dekking beroept). Nu [gedaagde] de ontvangst van beide brieven betwist en de brieven niet aangetekend zijn verstuurd, kan van ontvangst van de brieven niet zonder meer worden uitgegaan. Nu [eiseres] op dit punt geen concreet bewijs heeft aangeboden, terwijl dat wel op haar weg lag, zal de kantonrechter bovenstaande vraag dus onbesproken laten. ECLI:NL:RBMNE:2015:5061