Rb Den Haag 131010 overmacht voor 20 á 25 km-u rijdende automobilist

Rb Den Haag 131010 overmacht voor 20 á 25 km-u rijdende automobilist
Aanrijding auto-voetgangster in een drukke winkelstraat. Artikel 185 Wegenverkeerswet. Maximaal toegestane snelheid 50 km/u. Voetgangster komt vanachter een puincontainer tussen een rij wachtende auto's door, zonder te kijken de rijbaan oplopen direct tegen de rechterzijde van de auto.

5.9.De rechtbank honoreert het door [B] gedane beroep op overmacht. Tussen partijen is niet in geschil dat de [A-straat] een drukke winkelstraat is. Dat betekent dat [B] als automobilist extra oplettend dient te zijn en bedacht dient te zijn op eventueel overstekend winkelend publiek. De rechtbank acht daarbij de manoeuvre van [A1], hoe onvoorzichtig ook, niet zodanig onverwacht dat [B] daar in redelijkheid geen rekening mee hoefde te houden. De omstandigheid dat het zicht voor [B] ter plaatse slecht was, door de container aan de rechterzijde tussen de geparkeerde auto's en de Chrysler PT-Cruiser op de rechterrijstrook, had [B], naar het oordeel van de rechtbank, eveneens tot extra oplettendheid moeten nopen. Als niet weersproken, staat echter vast dat [B] zijn snelheid heeft aangepast tot minder dan de helft van de toegestane maximum snelheid, te weten 20 à 25 km/u (vergelijk r.o. 5.5). Daarmee heeft [B] goed geanticipeerd op de drukke en onoverzichtelijke situatie waarmee hij werd geconfronteerd. Dat geldt temeer nu - als onweersproken - vaststaat dat [B] na de aanrijding zijn auto direct tot stilstand heeft kunnen brengen. De rechtbank volgt [B] in zijn stelling dat het aanpassen van de snelheid tot minder dan 20 km/u, hetgeen zou neerkomen op praktisch stapvoets rijden op een weg met vier rijbanen, van een automobilist niet gevergd kan worden. Dat zou een gevaarlijke situatie kunnen opleveren in verband met eventueel achteropkomend verkeer. Daarbij neemt de rechtbank in aanmerking dat [B] - onweersproken - heeft gesteld dat hij zelfs met inachtneming van een lagere snelheid het ongeval niet had kunnen voorkomen. LJN BO1996