Wao-gedupeerden opnieuw slachtoffer
(...)

Toch was de LVA met haar extreem beknopte verklaring nog scheutig met informatie in vergelijking met het bestuur van de stichting Corv, dat van meet af aan geconcentreerd was in handen van één persoon: vakbondsvoorzitter Jan de Jong van FNV-bondgenoten. Deze verenigde alle bestuursfunctie van de stichting (voorzitter, secretaris en penningmeester) in zijn eigen persoon en had het in de statuten ook zo geregeld dat hij aan niemand verantwoording schuldig was. Ook niet over de gedoneerde gelden. Voor de juridische kant van de zaak nam hij de Utrechtse advocaat Wout van Veen in de arm, die echter zo klungelig te werk ging dat de rechter de stichting zelfs niet-ontvankelijk kon verklaren en de procedure slechts dankzij de LVA voortgang kon vinden.

Informatie over de vorderingen in de juridische procedure werd door De Jong van begin af aan zelden verschaft. Voordat zij op 17 juni 2010 uit de krant moesten vernemen dat hij het bijltje erbij heeft neergegooid, hebben de begunstigers van zijn stichting, ondanks herhaalde en dringende verzoeken om informatie, voor het laatst via de website van zijn stichting iets van hem vernomen op 20 juni 2006. Wat er met de gedoneerde gelden gebeurd is – iedereen die zich wilde aansluiten bij de collectieve procedure moest 30 euro betalen – is volstrekt onduidelijk. Het lijkt erop dat zo’n 5000 door de staat van hun uitkering beroofde Wao-gerechtigden vervolgens door een malafide vakbondsman en een derderangs advocaat nogmaals te grazen zijn genomen. Katholiek Nieuwsblad