PIV-Bulletin 2020-4 Rob Meelker; Verlies van verdienvermogen door psychische predispositie in combinatie met whiplashachtige klachten

PIV-Bulletin 2020-4 Rob Meelker; Verlies van verdienvermogen door psychische predispositie in combinatie met whiplashachtige klachten

Verlies van verdienvermogen als gevolg van een letsel kan tot blijvende schade leiden. Of die blijvende schade inderdaad optreedt en hoe groot die dan is, hangt af van het letsel zelf, van de manier waarop een benadeelde ermee omgaat en uiteraard van de vastgestelde beperkingen van het verdienvermogen. De omvang van de schade door een verlies van verdienvermogen wordt bepaald door de situatie met het letsel te vergelijken met een hypothetische situatie zonder letsel.

Het is aan de benadeelde te bewijzen dat hij door een verlies van verdienvermogen schade lijdt. Voor wat betreft het verdienvermogen in de hypothetische situatie zonder letsel mogen geen hoge eisen aan die bewijslast worden gesteld. Wel moet daarbij met redelijke verwachtingen worden gewerkt. Welke verwachtingen redelijk zijn, vormt in de praktijk van de schaderegeling dikwijls een discussiepunt. De benadeelde is daar vaak veel optimistischer over dan de aansprakelijke partij.

Bovendien moet bij het formuleren van redelijke verwachtingen rekening worden gehouden met de toekomstige gezondheid van de benadeelde. Mogelijke beperkingen door een slechte gezondheid horen niet voor rekening van de aansprakelijke partij te komen. Hierover is de Hoge Raad duidelijk in zijn arrest van 2 februari 1990. Daarnaast moet met pre-existente klachten rekening worden gehouden. Ook die kunnen tot beperkingen van het verdienvermogen leiden. Het is aan de aansprakelijke partij om die op te sporen en het is aan de benadeelde om daarover naar waarheid te verklaren. Het belang daarvan kan groot zijn. De Hoge Raad heeft het belang van pre-existente klachten en de verlagende invloed daarvan op de schadebegroting erkend.

Extra lastig wordt het wanneer de benadeelde na het ongeval psychische klachten ontwikkelt en zich daardoor arbeidsongeschikt acht. Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat ongeveer 7 procent van benadeelden psychische klachten overhoudt die als posttraumatische stressstoornis kwalificeert. Hierbij kan de psychische conditie van de benadeelde een factor van betekenis zijn. Over zo’n psychische predispositie in combinatie met whiplashachtige klachten na een ongeval gaat de hiernavolgende casus. PIV Bulletin 2020-4